Przyjęcie przez wszystkie stany szlachty w 1791 roku jednolitego tekstu Konstytucji Rzeczpospolitej było nadzieją dla naszej Ojczyzny kresu szlacheckiego rozpasania, wolności pojętej jako postawieniu na swoim. I choć faktycznie Konstytucja obowiązywała zaledwie 14 miesięcy i nie pogodziła zwaśnionych stron i nie zatrzymała całkowitego rozbioru Polski, była ona pierwszą w Europie i drugą na świecie, niezwykle postępową konstytucją, która stała się symbolem historyczno-narodowym. Kolejne rocznice jej uchwalenia były okazją do zamanifestowania wolności narodu względem obcej władzy czy suwerenności społeczeństwa wobec rządzących. Przez 123 lata rozbiorów rocznice Konstytucji 3 maja jednały naród, który przetrwał i Polska mogła odrodzić się w 1918 roku. W II Rzeczpospolitej od 1919 roku święto miało charakter państwowy i obowiązywało do 1946 roku, ponownie zostało przywrócone w 1990 roku. Wiwat Maj, 3 Maj!